قصه پر غصه حقوق زن در غرب


 

نويسنده: فاطمه اميري زر




 
تأملي بر قتل ناجوانمردانه شهيد حجاب خانم مروه شرويني در آلمان
حادثه دردناک حمله يک نژاد پرست آلماني به زن مسلمان مصري مقيم آلمان و قتل بي رحمانه آن، مصداق بارز نقض حقوق بشر و حقوق زن، نژاد پرستي، تجاوز به حريم خصوصي و عدم آزادي مذهبي در جوامع غربي است. حادثه اي که طي آن فرد مذکور در جلسه رسمي دادگاه و در حضور قاضي و پليس، زن باردار مصري را با 18 ضربه چاقو به قتل مي رساند. اين نژاد پرست آلماني، ابتدا در يک پارک به خانم شرويني درگير شده و حجاب وي را بر مي دارد.
شرويني نيز به دادگاه شکايت مي کند و دادگاه در يک حرکت نمايشي مرد آلماني را به جريمه نقدي محکوم مي نمايد و مرد آلماني نيز در جلسه دادگاه دست به اين جنايت مي زند.
در تحصيل اين حادثه، با استناد به ادعاهاي پر طمطراق غربي ها در مورد حقوق بشر، آزادي و ... به بيان چند نکته مي پردازيم:

1- جوامع غربي با ادعاي ناتواني دين در مديريت زندگي بشر، دست به دامان اومانيسم (انسان مداري) و نيز سکولاريسم ( به معناي جدايي دين و سياست) شدند. تمدن فعلي غرب، بر اساس عقل منقطع از دين شکل گرفته است.
 

بنيانگذاران تمدن غربي مدعي بودند؛ دين بايد به حوزه خصوصي رانده شود ولي انسان ها در انتخاب دين و باورهاي مذهبي آزاد هستند و سکولاريسم نيز هرگز معناي ضديت با دين نمي دهد. اما امروز در همين جوامع، نه تنها به شيوه هاي گوناگون با دين و مذهب ضديت و مخالفت صورت مي گيرد، بلکه شاهد تجاوز به حريم خصوصي انسانها و نقض آزادي مذهبي نيز هستيم.
ممنوعيت ورود زنان محجبه به دانشگاه ها در فرانسه و قتل زن محجبه (تنها به جرم حجابش) در آلمان، تنها دو مصداق بارز اين مسئله مي باشد.

2-جوامع غربي شعار و ادعاي ديگري نيز دارند و آن مخالفت با نژاد پرستي است. البته بزرگترين مصاديق نژادپرستانه اتفاقاً يادگار همان جوامع غربي از جمله آلمان زمان هيتلر مي باشد.
 

غربي ها به گونه اي شعار مخالفت با نژادپرستي سر مي دهند که انگار مسأله متعلق به ديگر جوامع مي باشد. در حالي اکنون نيز در همان آلمان دوباره روح هيتلري خودش را در قالب ضربات نژادپرستانه فرد آلماني بر پيکر يک زن مسلمان نشان مي دهد؛ يعني غربي ها با همه ادعاهاي متمدنانه، همچنان در توحش نژادپرستانه قبل از جنگ جهاني اول اسيرند.

3- شعار ديگر در جوامع غربي، احترام به حقوق بشر و دفاع از حقوق زن مي باشد. دولت هاي غربي حقوق بشر و حقوق زن را به عنوان يک چماق براي امتياز گرفتن از ديگر دولتها به کار مي برند. کافي است در جوامع ديگر از جمله جوامع اسلامي و به ويژه ايران، يک دستورالعمل مذهبي که مورد پذيرش بيش از يک ميليارد مسلمان مي باشد، اجرا گردد، آن گاه فرياد دفاع از حقوق بشر و حقوق زن گوش فلک را کر مي کند.
 

اکنون سازمان هاي غربي مدعي دفاع از حقوق بشر و حتي سازمان هاي جهاني ( که تحت سلطه دولت هاي غربي اند) در برابر فاجعه قتل يک زن باردار آن هم در يک دادگاه رسمي، سکوت کرده اند.
گويا مشکل مدعيان دفاع از حقوق زن، تنها اجراي مقدرات دين مبين اسلام است. در داخل کشور خودمان نيز خانم شيرين عبادي که با ادعاي دفاع از حقوق بشر و حقوق زن، همواره کام غربي ها را شيرين کرده و به منافع ملي آسيب مي زند. اکنون نيز مانند جنايات غزه سکوت کرده است و زن مصري را نه انسان به حساب مي آورد و نه زن. البته شيرين عبادي حق دارد سکوت کند، چون دفاع وي از حق حيات خانم شرويني نه جايزه دارد و نه مدال.
گذشته از آن شيرين عبادي هرگز حاضر نمي شود سانسور غربيها را که با آنها نان و نمک خورده است، به نفع جهان اسلام بکشند.
دريغا که در مرام مدعيان حقوق بشر و حقوق زن، تنها تروريست هاي ضد انقلاب و فمنيست هاي هم جنس گر، بشر وزن حساب مي شوند و مروه شرويني در اين دايره نمي گنجد.
منبع: نشريه زن روز، شماره 2191.